Karczma u staroha Jazepa.
Летапіс беларускай дыктатуры
Збор рэальных, але сьмешных фактаў найноўшае беларускае гісторыі
 

У абвінаваўчым заключэньні па справе міністра сельскай гаспадаркі Васіля Лявонава фігуравала пяць катэджаў. Да іх ліку аднеслі бацькоўскую хату ў чарнобыльскай зоне, якая ўжо развалілася й хату брата. Падчас вобыску ў хаце Валіся Лявонава міліцыянты скралі дыпламат і  электронны нататнік.

Падчас запісу на БТ ролікаў кандыдатаў у дэпутаты ў тэлевізіёншчыкаў з'явілася новая пасада - слухач. Ён павінен стаяць побач камеры, уважліва слухаць кандыдата й  матляць галавой, быццам згодны з усімі абяцаньнямі .

Улетку 2000 году адзін старэча прынёс вось гэты гімн у рэдакцыю "Комсомольской правды в Белорусиии"

Дзяржаўны гімн Рэспублікі Беларусь

Мы - беларусы, самі бязвусы,
Але ж наш бацька калгасны вусат,
Ён незаменны, добрасумленны,
Ён дапаможа пойсці ўсем назад.

прыпеў:
Нам отражает свет солнца плешина,
С нею светло нам и пасмурным днём.
Царствуй на славу, супермужчина,
Мы за тобою до гроба пойдем.

Мы ўсе - авечкі, ён - воўк бяспечны,
Нас трэба пасвіць, ён - лепшы пастух.
Ён і кіруе, ён і гадуе,
Мы - кветкі ў полі, а ён як лапух

прыпеў.

Ён усё працуе, сіл не шкадуе,
Кабы нам лепей галодным спалось
Мы ўсе багаты мараю святой,
Каб і яму жа так сама жылось.

прыпеў.

14.06.2000
Юрась Антонавіч С.

Толькі ў нашай краіне цудаў цалкам глуханямы чалавек можа крычаць антыпрэзідэнскія лёзунгі й лаяцца матам на мітынгу. На першы погляд абсурдна, але ў беларускіх рэаліях гэта норма. Гэта не засмучае міліцыянтаў складаць пратакол. Але яны ня могуць уцяміць, як гэта затрыманы на мітынгу негр размаўляе на беларускай мове? Яны ж пражылі тут усё жыццё, ды так і ня ведаюць яе. Мусіць, "чарнамазы" зьдзеквацца з нас! Трэба яму глузды ўправіць. Хай размаўляе на нармальнай мове.
P.S.Гісторыіі гэтыя абсалютна рэальныя i даволі вядомыя, але ўжо добра забытыя
.

Дзе б вы думалі жыў сьпікер Вярхоўнага Савета 13-га скліканьня да свойго ад'езду ў Вільню? Ніколі не здагадаецеся. У Малінаўцы (ўскраек Менску), прычым самай далёкай.

Вось як меркаваў зноўку выбраны старшыня парлямэнта (Шарэцкі) аб працы сваіх падначаленных узімку 1996г.:
"Какой зал стал невраждебный... Никто не подсказывает, не скандалит. Появляется, например, депутат, который говорит: "Фракция Лукашенко" - я его тихонько осажу. Если он скажет грубее, я скажу: "не надо этого, не надо". Посиди, послушай, подумай".
СН 5-12 сьнежня 1997 г.

Менск. Штаб-кватэра ВС на пярэдадні гадавіны рэферэндума. Аргкамітэт па правядзеньню "жалобных" мерапрыемстваў выпрацоўвае тактыку й стратэгію сваіх дзеяньняў. Калі справа даходзіць да абвесткі канцэптуальных рашэньняў, Шарэцкі вымаўляе бессьмяротную фразу: "Скажыце, а мегафон будзе?"
P.S. Да мерапрыемства рыхтаваліся ўвесь год.
СН 5-12 сьнежня 1997 г.

Самым эпахальным здарэньнем сярэдзіны 90-х стала з'яўленьне фільма беларускага рэжысёра-дакументаліста Юрася Хашчавацкага "Обыкновенный президент". За касэтай з гэтым фільмам выстройваліся доўгія чэргі са знаёмых і сваякоў. Бізнэсмэны рабілі шматлікія копіі й прэзэнтавалі гэты фільм сваім замежным партнёрам, каб растлумачыць, у якіх абставінах даводзіцца працаваць.
На адной раённай тэлевізіі здарыўся канфуз. Супрацоўнік - малады хлопец - паставіў у эфір нейкі амэрыканскі блёкбасьцер і зыйшоў. А пасьля баевіка на касэце быў запісаны "Обыкновенный президент". Міліцыянты ўварваліся ў студыю, калі касэта ўжо амаль скончылася.

"Кто-то дал вам неверную информацию, не могли вы сами за два дня столько узнать" абураўся кіраўнік урадавай дэлегацыі Уладзімір Канаплёў у Страсбургу на Парлямэнтскай асамблеі Савета Эўропы, выслухаўшы справаздачу спецыяльнага дакладчыка па Беларусі Вольфганга Берэндта, які не надта лагодна адзываўся аб афіцыйным Менску.
БДГ № 708

Пасьля адстаўкі з пасады міністра замежных спраў Іван Іванавіч Антановіч выкладае спецкурс па правам чалавека ва Унівэрсітэце культуры (кульку), што для былога лектара аддзела прапаганды й агітацыі ЦК КПБ справа ня цяжкая.

"Президентский самолет взял курс на Японию, не запросив воздушный коридор заранее. Самолету с Лукашенко и его свитой в двадцать человек пришлось довольно долго кружить над токийским аэропортом: японцы не давали разрешения на посадку. Коментируя эту ситуацию, сотрудник росийского посольства в Токио сказал: "Чтобы президент независимого государства не только без приглашения, но даже без предварительного согласования явился в другую страну, так не бывает. Мы не поверили своим ушам, когда услышали, что самолет с Лукашенко кружит над Токио, а ему не дают посадку, поскольку о прилете руководителя Беларуси никто ничего не знает. Я слышал... что в Минске постоянно разоблачают заговоры против Лукашенко, на которые якобы выделяются миллионы долларов. Так здесь его любой алкаш мог прирезать почти бесплатно". ("Новые известия", "Навины", 27 сакавіка, 1998 г.)

Там жа, ў Нагана, закарцела беларускаму прэзідэнту пакатацца на лыжах. Але Японія маленькая, ня Раўбічы ж, пэўна, - заляцеў прэзідэнт на прыватныя ўладаньні. Бедны японец спужаўся і выклікаў паліцыю. Якая і спыніла "спарцмена". Там Аляксандр Рыгоравіч вёў сябе рахмана. На Радзіме ж лаяў японцаў на чым сьвет стаіць.

Ельцин: Лукашенко даже настаивал на том, чтобы мы вместе поехали и один столб на границе вырвали.
Лукашенко: Мы еще примем решение. Вырвем его.
Ельцин: Нет, я не могу.
Лукашенко: Мы два вырвем &ndash по одному на каждого. Здоровья у нас хватит.
Ельцин: Нет, нет я не могу. Мне надо сразу уезжать.
Лукашенко: С Черномырдиным вырвем.
Ельцин: Ну, с Черномырдиным можно.
Лукашенко: Спасибо.
25-26 мая 1995 года. БДГ. 29 мая 1995 г.

У музэі народнай творчасьці Лукашэнка ўзяў у рукі скураную пугу і сказаў: "Все вещи красивые, но эта более полезная"
Газэта Свабода, 2 лютага 1996 г.

 

Дасылайце , калі ласка, свае гісторыі й усё, што можа быць цікава. Буду вельмі ўдзячны.

Дахаты


ByBannerNet
ByBannerNET


Copyright © 1998-2000 Stary Jazep. All rights reserved.