Каpчма ёсьць цэнтрам жыцця беларускага соцыума. Тут віруе шмат навінаў, народных плётак і чутак. Гэта ня проста месца, дзе можна выпіць і пераначаваць, гэта -- народны інфармацыйны цэнтр. Кожны прыходзіць сюды, каб за куфлем піва --а п'яны чалавек заўсёды скажа больш -- падзяліцца сваімі думкамі, паразважаць разам з іншымі і абавязкова даведацца, што новага дзеецца ў ваколіцы й у сьвеце.

Міжнародныя навіны прыносяць сюды людзі, што едуць па сваіх справах у іншы горад ці краіну. Мінаючы мястэчка, яны спыняюцца ў карчме на ноч. Але тутэйшых жыхароў больш цікавяць мясцовыя варункі.

Самы дасьведчаны чалавек у навакольлі гэта, безумоўна, гаспадар карчмы. Ён ведае ўсё аб усім і аб усіх, нават то, аб чым не здагадваецца паліцыя. Зь ім дзеляцца самым патаемным, тым, чаго не раскажаш і ксянзу на споведзі.

Менавіта таму й завецца гэта месца Карчма ў старога Язэпа. Стары ён з-за таго, што карчмар ня можа быць якім-небудзь шалапаем, зух-хлапцом. Гэта паважаны ўсімі чалавек. Да яго зьвяртаюцца за дапамогай і парадай. Па папулярнасьці й свайму ўплыву карчмар абыходзіць нават местачковага ксянза, які сам часта бывае ў карчме. Калі карчмар злы чалавек -- гэта гора для ўсяго мястэчка, калі добры -- найвялікшае шчасьце.

Уявіце сябе наведвальнікам беларукай карчмы, што месьціцца ў звычайным мястэчку, на беразе Нёмана.. Вазьміце ў рукі пляшку піва і слухаце. Людзі ў нашай карчме любяць языкі пачасаць.. А калі й вам карціць што-небудзь сказаць, 
не маўчыце.